Jak rozpoznać, że nastolatek choruje na depresję?
Okres nastoletni to okres wielu zmian, nasze dzieci zmieniają się psychicznie i fizycznie. Często te zmiany przebiegają szybko i może być trudno określić, czy zmiana w zachowaniu naszego dziecka jest kwestią jego charakteru, okresu dojrzewania, czy też jednak rozwijającej się depresji. Dla przykładu, depresja u osób dorosłych kojarzy nam się ze wszechogarniającym smutkiem, spowolnieniem ruchowym czy tym, że nie mamy na nic siły. U nastolatków depresja częściej objawia się zmianami nastroju, drażliwością, płaczliwością, apatią, wybuchami złości. To co znamienne, aby mówić o depresji objawy powinny się utrzymywać co najmniej dwa tygodnie przez znaczą część dnia.
Kiedy już zauważymy takie objawy, co zrobić?
Najważniejsza jest szczera rozmowa z dzieckiem. Można się do niej przygotować, zapisać sobie to, co chcemy powiedzieć. Ważne jest, żeby przeprowadzić ją w spokojnej atmosferze, na początku powiedzieć o swoich emocjach: „Martwię się o Ciebie, ponieważ zauważyłam, że często wybuchasz, jesteś smutny, zamykasz się w pokoju, i nie spędzasz z nami czasu. Czy coś się wydarzyło? Czy możesz mi odpowiedzieć o tym jak się czujesz?” Istotne jest też, żeby po pytaniach rzeczywiście zrobić pauzę i poczekać na odpowiedzieć naszego dziecka, dać mu przestrzeń, żeby mogło opowiedzieć o tym jak się czuje, co się u niego dzieje.
A co jeśli dziecko nie chce rozmawiać?
Możemy zgłosić naszą gotowość i chęć odbycia takiej rozmowy i poczekać na odpowiedni moment dla dziecka, żeby samo do nasz przyszło porozmawiać. Poprosić zaufaną osobę o przeprowadzenie takiej rozmowy, jakąś ulubioną ciocię, dobrą babcię, czy przyjaciela rodziny — kogoś do kogo dziecko ma zaufanie i może chętniej się otworzy. Jeśli natomiast niepokojące nas objawy, obniżonego nastroju trwają, nie czekajmy za długo i udajmy się z dzieckiem do specjalisty np. psychologa. Czasem łatwiej jest powiedzieć o trudnych emocjach czy doświadczeniach komuś zupełnie obcemu, taka rozmowa może więc okazać się przełomowa. Psycholog dziecięcy wesprze też rodziców w radzeniu sobie z emocjami, spowodowanymi przez zachowanie dziecka oraz pomoże wybrać metody komunikacji, które sprzyjają budowaniu więzi i zaufania.
Co jeśli mamy podejrzenie, że nasze dziecko ma myśli samobójcze?
Jeśli mamy jakiekolwiek sygnały, że dziecko może mieć myśli samobójcze, powinniśmy się skontaktować z lekarzem psychiatrą, który oceni stan psychiczny naszego dziecka i w razie potrzeby wdroży odpowiednie leczenie. Nie możemy niczego bagatelizować jeśli chodzi o życie i zdrowie naszego dziecka.
Dziękuję za rozmowę.
